BuitenBühne, Veenendaal – Mees en ik zijn samen met Annabel en Timon naar het Buitenbühne festival geweest. Eerst hebben we de voorstelling van Meneer monster gezien Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft. Mees vond dit de meest fantastische voorstelling ooit. Hij kwam niet meer bij van het lachen en zat te schudde buiken in zijn stoel.  Daarna hebben we nog een afrikaanse circus act bekeken.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Janneke

Snaar Festival in TivoliVredenburg, Utrecht – Mees is, samen met pappa, opa en Anita, de verbinding tussen wetenschap en muziek gaan ervaren. We begonnen met een lezing/ performance ‘Uitvogelen’. De vraag was of het gezang van een vogel alleen voor ons als muziek klinkt, of dat vogels muziek net als de meeste mensen ervaren? We hebben van Professor dr. Henkjan Honing (UvA) geleerd dat vogels vooral naar klankkleur luisteren en minder naar ritme en melodie. Mensen luisteren vooral naar ritme en melodie. Hebben we dat ook weer uitgevogeld! Een violist en een accordeonist speelden stukken klassiek vogelmuziek over onder andere de houtduif en de nachtegaal (Dvorak – Die Waldtaube, Trojan – The concert of the Nightingale). Daarna heeft Mees zijn muzikaliteit getest met een programma ‘Toontje Lager’. We deden het, soms per ongeluk, best goed.  Op naar een performance ‘Muzikaal kloppend hart’. Een cardioloog hield een nogal lang persoonlijk verhaal over haar kloppend hart tijdens de bevalling. Een jongen met een fagot liet horen hoe zijn hartslag omhoog gaat tijdens het spelen. Hij had zijn hartslag versterkt en speelde een een muziekstuk voor fagot én hartslag.  Als afsluiter heeft een strijkkwartet ons laten horen hoe de verschillende oceanen klinken. De muziekstukken waren gebaseerd op de data van drijvers in de oceaan die gebruikt worden voor oceaanonderzoek. Een fysisch oceanograaf vertelde daar tussendoor meer over. Het waren erg ongebruikelijke muziekstukken door twee violen, een altviool en een cello (zie/hoor de video hieronder). Ondertussen was het zes uur geweest en hadden wij […]

Theaterfestival Vuurol Lage Vuursche – De dag begon stralend en dat bleef hij de hele dag. Wat een mazzel, want we waren de hele dag buiten. In de bossen van de Lage Vuursche was het theaterfestival Vuurol. Op 16 plekken werd een, korte, voorstelling gegeven. We moesten dus kiezen. Zo’n bos met de mooie frisse groentinten en de bijzondere lichtinval is op zich al een prachtig decor.  Je liep van de ene voorstelling naar de volgende via bospaden. Maar om de speelplek te bereiken moest je steeds dwars door het bos, over takken en bulten en door diepe kuilen. Wat een geluk dat Joost weer zoveel kracht en energie heeft. Maar het was erg de moeite waard. We zagen wel 8 voorstellingen: dans, dans en mime, theater, muziektheater en teksttheater. Mees heeft genoten van alle verschillende onderdelen. Zowel op alle geluiden om hem heen van het publiek als echt van wat de spelers brachten. We hadden weer een topdag.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Anita

Ridder Jan Kids Festival Barneveld – Al heel vroeg vanmorgen hoorden we vanuit bed heel veel verschillende vogels zingen. Ook Mees was vroeg wakker. Een echte vroege vogel. Gelukkig was hij, na een muziekje, ook om 8 uur nog hartstikke vrolijk. Na het gebruikelijke ochtendprogramma hebben we een wandeling in de Glind gemaakt.    ’s Middags gingen we naar Barneveld. Daar was het Ridder Jan Kids Festival. De brandweer pakte flink uit met allerlei blusactiviteiten voor kinderen. Er waren kleine spelletjes rond de Grote Kerk. Je kon met Ridder Jan op de foto. Maar het leukste was toch wel goochelaar Joost. Hij wist met zijn trucks en grapjes het hele publiek te vermaken. Mees vond het sfeertje met de enthousiaste kinderen wel vermakelijk.  Weer thuis heeft Mees een demonstratie in de electrische rolstoel gegeven. Best knap hoe hij reageert op aanwijzingen van Joost. Dat belooft nog wat.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Anita

Voorstelling Tempo van Oorkaan in Amersfoort Een zeer (af)wisselend weekend. Vrijdag was Mees al niet superfit en had hij koorts. Dat werd er niet beter op. Dus zijn we zaterdagmorgen met Mees en Myrthe naar de dokterspost in het ziekenhuis in Amersfoort gegaan. Daar constateerde de arts dat Mees longontsteking had. Hopelijk gaat de antibiotica snel werken. Vooral liggen is erg vervelend voor Mees. Hij hoest ontzettend, wat ook heel erg vermoeiend is. Gelukkig werd hij wel vrolijker van een wandeling samen met papa door en langs het dorp. Zondag was het nog niet echt beter. Op zijn rug liggen is erg vervelend. Eenmaal in de stoel hebben we een andere Mees. Hij kon zelfs een beetje lachen toen we in de zon een wandeling maakten.  Zondagmiddag gingen we samen met Mick en Laura Lynne naar Amersfoort. We zagen de voorstelling Tempo van Oorkaan. De 5 musici van het ensemble gaven een geweldig optreden. Ze brengen klassieke stukken in een lekker tempo en spelen over het hele toneel. Soms staan ze dus ook vlak voor je met hun instrument. Mees kon het erg waarderen. Soms een big smile dan weer even met de ogen dicht.  Een mooie ervaring.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Anita

Tolhuistuin in Amsterdam – Joost had voor Mees en mij kaarten gekocht voor een kinderconcert in theater Tolhuistuin in Amsterdam. De band? De meneertjes Slodde & Vos. En deze meneertjes maakte hele leuke liedjes. Er waren in de zaal geen vaste plaatsen en er mocht gedanst worden. Kortom een erg leuk concert met een heleboel energie!  Het was vandaag ook nog eens mega lekker weer, dus na het concert hebben we nog heerlijk aan de kade gezeten in het zonnetje, een beetje naar mensen kijken en luisteren. Mees kwam niet meer bij. Wat ons betreft kan de lente niet vroeg genoeg komen.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Hens

Carnavalsoptocht in Westervoort – Vandaag stond in het teken van de carnaval. Eerst hebben we verkleed kleren aangedaan en iedereen geschminkt. Mees ging als kabouter, met mooie stoppelbaard. Hierna hebben we de beamer aangesloten en hebben we wat Carnavalkrakers gedraaid en geprobeerd mee te zingen.  Helemaal in de stemming gingen we naar westervoort toe. Hier was een van de eerste carnavalsoptochten van dit jaar. Er zouden 52 wagens voorbij komen. Helaas was het niet super lekker weer, maar we lieten ons niet uit het veld slaan. We moesten best wel even wachten, want de muziek konden we wel horen maar het bleek toch echt nog even te duren voor de wagens er aan kwamen.  Uiteindelijk werd ons wachten beloond en kwam de stoet voorbij. Wij vroegen ons al af waarom alle kinderen met plastic zakken stonden. Dit was omdat er allemaal snoep en andere dingen gegooid werden. We hebben een heleboel snoep gevangen en nog een leuke knuffel gescoord. Mees vond de wagens erg grappig, al was het geluid hier en daar wel wat aan de harde kant. Al met al hebben we een hoop gelachen.  Hierna weer terug naar De Glind, waar Mees nog op het waterbed gelegen heeft, we samen zijn nieuwe boeken gelezen hebben en we nog het jeugdjournaal en klokhuis gevolgd hebben.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Janneke

Yuto & de Boom en het zorgverlenersetentje in Amersfoort – Tijdens het ochtendritueel heeft Mees al zoveel gelachen dat ik even bang was dat het op was voor de rest van de dag.  Maar daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Het was een heerlijke zonnige dag dus hebben we een grote ronde gewandeld vanuit huis. Daarna heeft Mees de benen gestrekt en naar een verhaal geluisterd.  In de middag kwamen alle zorgverleners van Mees naar theater De Flint in Amersfoort. Volgens mij vond Mees het heel bijzonder om iedereen, die hem begeleidt, bij elkaar te hebben. In twee groepen keken we naar de voorstelling: Yuto & de Boom. We liepen als het ware door het decor. De spelers en poppen waren steeds heel dichtbij. Mees had de voorstelling al eerder gezien, maar genoot ook dit keer weer.  Met de hele groep liepen we na de voorstelling naar Restaurant Voor Iedereen. Daar hebben we heerlijk gegeten en leuk met elkaar kunnen kletsen. Iedereen was het er over eens dat dit voor herhaling vatbaar was.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Anita