Mees ontdekt Duiven

Huifbedrijden in De Glind en wandeling in Duiven – Mees was vrolijk, maar voelde warm aan. Hij bleek een beetje koorts te hebben. Gelukkig zakte dat later in de ochtend. Eerst heb ik een stapel was verwerkt, terwijl ik samen met Mees naar muziek luisterde. 

Na de lunch gingen we naar de manege. Mees had heel veel zin in een ritje op de huifkar. We waren vroeg en hebben eerst nog even een praatje gemaakt met een slaperig wit paard. Er stond wel veel wind en die waaide af en toe in zijn gezicht. Mees kijkt op zo’n moment een beetje moeilijk. Als ik dit tegen hem zeg, begint hij meestal te lachen. Tijdens de rit sloegen de paarden twee keer bijna op hol. Gelukkig werden ze op tijd in toom gehouden. Mees schrok er van.

Na de avontuurlijke rit reden we naar Arnhem. Mijn plan was om met een vriendin, die Mees ook kent, te gaan wandelen in de prachtige natuur. Zij kent de buurt heel goed. Onderweg kreeg ik het bericht dat ze niet thuis was. “Zullen we dan een stukje langs de Nederrijn rijden en kijken of we een leuk plaatsje c.q. plekje ontdekken waar we nog nooit geweest zijn?” Mees reageerde enthousiast. 

Over een smalle dijk reden we langs prachtige natuur met mooie vergezichten. Helaas geen geschikte wandelpaden gevonden. Via Loo en Westervoort kwamen we in Duiven terecht. De A12 loopt er dwars doorheen. Vaak langsgereden, maar nooit gestopt. Ik zag in de verte een oude kerktoren en hoopte op een prachtig centrum.

We hebben een uurtje gewandeld en zagen al gauw de oude kerk. Maar daar omheen was er veel nieuwbouw, maar verder geen oud centrum. Een beetje vreemd en best wel saai (sorry Duivenaars). Het was prachtig weer, dus we hadden het naar onze zin. We waren rond half 7 in de avond weer thuis. Mees had nauwelijks nog verhoging. Hij was de hele dag vrolijk –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Frans