Mees wordt wijzer

Snaar Festival in TivoliVredenburg, Utrecht – Mees is, samen met pappa, opa en Anita, de verbinding tussen wetenschap en muziek gaan ervaren. We begonnen met een lezing/ performance ‘Uitvogelen’. De vraag was of het gezang van een vogel alleen voor ons als muziek klinkt, of dat vogels muziek net als de meeste mensen ervaren? We hebben van Professor dr. Henkjan Honing (UvA) geleerd dat vogels vooral naar klankkleur luisteren en minder naar ritme en melodie. Mensen luisteren vooral naar ritme en melodie. Hebben we dat ook weer uitgevogeld! Een violist en een accordeonist speelden stukken klassiek vogelmuziek over onder andere de houtduif en de nachtegaal (Dvorak – Die Waldtaube, Trojan – The concert of the Nightingale).

Daarna heeft Mees zijn muzikaliteit getest met een programma ‘Toontje Lager’. We deden het, soms per ongeluk, best goed. 

Op naar een performance ‘Muzikaal kloppend hart’. Een cardioloog hield een nogal lang persoonlijk verhaal over haar kloppend hart tijdens de bevalling. Een jongen met een fagot liet horen hoe zijn hartslag omhoog gaat tijdens het spelen. Hij had zijn hartslag versterkt en speelde een een muziekstuk voor fagot én hartslag. 

Als afsluiter heeft een strijkkwartet ons laten horen hoe de verschillende oceanen klinken. De muziekstukken waren gebaseerd op de data van drijvers in de oceaan die gebruikt worden voor oceaanonderzoek. Een fysisch oceanograaf vertelde daar tussendoor meer over. Het waren erg ongebruikelijke muziekstukken door twee violen, een altviool en een cello (zie/hoor de video hieronder).

Ondertussen was het zes uur geweest en hadden wij zin in een hapje eten. Ik had een restaurant uitgezocht aan de gracht. Maar in Utrecht moet je dan eerst een vrij stijle trap af. Twee jongens van het restaurant hielpen Mees naar beneden. Naar beneden is makkelijk, maar weer omhoog… Toen we weggingen stond er een groepje mensen verbaasd naar Mees in zijn rolstoel te kijken. ‘Hoe kom je hier met een rolstoel?’, vroegen ze. ‘Met de hulp van twee sterke jongens van het restaurant’, zeiden we. Onder applaus van het groepje mensen werd Mees zo de trap weer opgetild. Wat een gastvrijheid!

Klik ‘read more’ voor meer foto’s en een video. – Opa, Anita en Joost