Mees is wereldberoemd in De Glind e.o.

Rondje wandelen in De Glind – Vandaag zaten Mees en ik nietsvermoedend en in volledige anonimiteit te genieten van de lentezon. Ik op een bankje en Mees in z’n rolstoel. De vogels floten er vrolijk op los. Mees had zijn ogen gesloten en net toen ik ook even mijn ogen dicht had, hoorde ik iemand “Mees?“  zeggen. 

Een vrouw was met een jongen en een hond aan het wandelen. Ik herkende de vrouw nog niet, maar ze stelde zichzelf voor. Het was Zekiye.  Zij werkt als persoonlijk begeleider / pedagogisch ondersteuner regelmatig met een aantal kinderen in een gezinshuis in De Glind. We hadden een tijdje geleden contact via Linkedin. Zij kent Mees en mij via mijn blogs. Zij werkt regelmatig bij Mees in de straat. 

Een spontane ontmoeting, die misschien een half duurde, maar o zo leuk. De nog jonge jongen, ik noem hem Daryl, vroeg of Mees kan praten. Ik legde hem uit, dat Mees niet kan praten, maar wel heel veel kan verstaan en vooral heel veel kan lachen. Lachen om grappen, boeren, scheten, hoesten en niesen (of niezen). Ik doe zulke dingen zelf natuurlijk niet 🙄 en wilde zodoende Daryl motiveren c.q. inspireren om zijn nog onbezonnen creativiteit aan te spreken.

Daryl begon direct te boeren, te niesen en te hoesten en nepscheten te laten. Mees kwam niet meer bij en wij ook niet. Het was een gezellige boel. Ik heb ook nog even tijd gevonden om met Zekiye te praten. Een korte maar fijne ontmoeting. 

Recent kreeg ik een berichtje via LinkedIn van een vrouw, die vertelde dat ze een “Hè? Die jongen ken ik” momentje had, toen ze met naar kleindochter op een soort kinderboerderij in Utrecht was. Pas thuis realiseerde ze na het bekijken van de foto’s dat het Mees was. Zo ontzettend grappig. Mees is inmiddels een beroemdheid –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s –  Frans