Mees en de wind zijn geen vrienden

Een winderig rondje din en om De Glind – Mees werd heel erg vrolijk, nadat ik hem in de vroege ochtend begroet had. Hij had enorm veel zin in de dag. Volgens de dame van de ‘nachtploeg’ had hij goed geslapen. Dit beloofde veel goeds. 

Na het ochtendritueel gingen we naar de algemene woonkamer. Myrthe en Leila waren al aanwezig. Myrthe was blij dat ze Mees weer zag en vice versa. We hebben muziek geluisterd en gekletst. Mees is normaliter gek op cappuccino, maar een klein lepeltje met filterkoffie met melkpoeder en suiker vond hij maar niks. Myrthe reageerde enthousiast op mijn vraag of ze koffie wilde proeven. Ze lustte wel een paar lepeltjes.

Na een tijdje chillen met z’n vieren, zijn Mees en ik gaan wandelen. Het was prima weer, wel winderig. Vaak luistert Mees naar het liedje ‘De boom staat stil’ van Dirk Scheele en dat gaat behalve over een toverboom ook over de wind die de takken heen en weer laat gaan en de blaadjes tekeer. Nou een liedje over wind is oké voor Mees, maar een stevig wind in z’n gezicht vindt Mees niet oké. Ik zong het liedje tijdens de wandeling en dan kon Mees er wel om lachen. Gelukkig waren er veel plekken, waar we in de luwte liepen en dan deed Mees zijn ogen weer open en verscheen zijn prachtige glimlach.

Onderweg zijn we bij allerlei schapen en geiten gestopt en hebben een praatje gemaakt. Dat heet ik praatte en de dieren keken mij argwanend aan. Na een kleine anderhalf uur waren we weer terug en heeft Mees op het waterbed gechilld. Om 14 uur is hij met Papa, opa en Anita richting Groningen vertrokken voor een paar gezellige dagen.

Tot volgend jaar, lieve mensen 🙏alvast een happy 2️⃣0️⃣2️⃣4️⃣🎈❤️

–  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Frans