Naar het bos

Wilbrinksbos, Voorthuizen –

Mees was best vrolijk en alert. Na het medicijnritueel klaar voor de douche beurt. Hier had Mees wat last van ongemak, maar toen hij schoon was, kwam zijn beroemde dikke vette glimlach weer tevoorschijn.

Tijdens het wasvouwen viel Mees vrijwel constant in slaap. Hij reageerde niet echt op de omgeving en schrok af en toe wakker met een spastische reactie als gevolg. Dit duurde gelukkig maar 20 seconden.. Ook tijdens een groot deel van de wandeling in en rond De Glind deed hij zijn ogen niet of nauwelijks open. Hij reageerde wel op de wind. Dit vond hij niet fijn. Pas toen we bij een hele grote knotwilg stilstonden, gebeurde er iets met Mees. Of het de energie van de (tover)boom was, of iets anders maar Mees deed zijn ogen open en was volledig aangehaakt met de omgeving en met mij. Dit duurde tot in de avond.

In de middag zijn we samen nog op stap geweest, naar het Wilbrinkbos bij Voorthuizen. Mees had er enorm veel zin in en ik ook. We hebben zo’n anderhalf uur in dit bos doorgebracht. Heerlijk! Pas om 18 uur waren we thuis. Na het vernevelen werd Mees moe, maar hij bleef wakker en alert. Welkom terug Mees.  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Frans