Wadlopen?

Vandaag zijn Mees en ik naar Lelystad geweest. Wat moeten we in Lelystad doen? Joost heeft tickets geboekt voor een concert op een eilanden(groep) De Marker Wadden. Ruben Hein & Matangi Quartet gaven daar een concert. Een boottochtje met de Abel Tasman, een driemaster was inbegrepen. Het was even spannend of de bosbuggy makkelijk aan boord kon komen. Het ‘pieste precas’, aan beide kanten 1 cm over. Ik moest mijn corona QR code laten zien, maar Mees  kon hen overtuigen waarom hij geen QR code heeft. Mees was tijdens de rit naar de Bavariahaven al in opperbeste stemming. We genoten van muziek en zongen mee met de liedjes. En eenmaal aan boord genoten we van de zon, de wind en de prachtige gerenoveerde Abel Tasman. Er waren zo’n 100 mensen aan boord.

De Marker wadden (een wad is een doorwaadbare plaats) zijn een groep eilanden, die pas sinds 2016 bestaan. Het doel van de eilandengroep is om het markermeer enzo te filteren door de vegetatie op het eiland. De wind jaagt water over het eiland en slib blijft achter. Het blijkt dat het water nu al schoner is, dan daarvoor. Vogels en insecten weten de eilanden ook al te vinden. Het is off-the-grid, ofwel er zijn geen aansluitingen op het riool, electriciteits- en waternet, de stroom komt van de zon en de wind. Er staan een aantal basic gebouwtjes waarin je zelfs kunt overnachten. 

Na een prachtige tocht van 45 min. arriveerde we op het eiland. We werden in twee groepen verdeeld. Ik heette ineens Joost Oolders en Mees was mijn zoon 😆 We kregen een rondleiding over het eiland door één van de 220 vrijwilligers. Prachtig mooi is het daar. Een prachtig strand en begroeide duinen en moerasgebied. Een aanrader om heen te gaan. Er is ook een veerdienst vanuit de Bataviahaven. Mees genoot van de omgeving en de verhalen van de gids. Ik heb gele bloemetjes gegeten, die als rucola smaken. Mees kreeg het niet weg en na 5 min heb ik het bloemetje uit z’n mond gehaald. Ook genoot Mees traditioneel van niesende, hoestende en proestende mensen.

Na een anderhalf uur waren we weer terug bij het restaurant annex bezoekerscentrum. Daar werd het concert gegeven. Werkelijk prachtige muziek op o.a. een viool uit 1690 een cello, twee gitaren en een Yamaha keyboard uit 1992. Het trio van Ruben had een aantal songs ten uitvoering gebracht en het quartet ook. Daarna nog een aantal gezamelijke songs. Prachtig! Mees genoot en tijdens het concert tikte ik op de maat van de muziek op z’n vingers en benen. De combi luisteren en voelen leek Mees te bevallen en zorgde dat hij zeer aandachtig luisterde. Het is een vorm van beleven in muziek (BIMj. Na het concert kwam de zanger Ruben naar me toe en zei dat hij mij zag tappen op de handen van Mees. Het ontroerde hem blijkbaar. Hij dacht trouwens dat Mees m’n zoon was. Hahaha, nou toch maar toegegeven dat Mees (helaas) niet mijn zoon is. 

Rond 17.45 uur voeren we weer terug maar Lelystad en tegen 20 uur waren we weer in De Glind. In de bus genoten we nog van muziek variërend van Carel Craayenhof tot Rammstein. Een absolute topdag met topweer!  –  Klik ‘read more’ voor meer foto’s  –  Frans